سلام
متاسفانه بنده JAVA بلد نیستم
ولی منظورتان را متوجه میشوم و راه حل dotNet و
C# آن را بلد هستم
اما از طرف یک برنامه نویس به برنامه نویس دیگر پیشنهاد میکنم که از تولید کلاس های POJO ( ما در
C# میگوییم
POCO
! ) نترسید و نگران آنها نباشید
یک Package ایجاد کنید مخصوص این کلاسها و همه را منظم در آن قرار دهید. ایجاد این کلاسهای POJO/POCO مزیت های بسیاری دارد
- به برنامه شما نظم و ساختار میدهد
- برای برنامه شما نوعی مستند سازی مجانی است، مشخص میکند متد چه میگیرد ، چه پس میدهد ، قرار است چه شود
- جلوی بروز خطاهای Syntax ای را میگیرد و اگر در تایپ نام ها اشتباه کنید بجای آنکه زمان runtime این مشخص شود ، کامپایلر تشخیص داده و جلویتان را میگیرد ، این بسیار عالی است
- این کلاسها داده ها را Typed میکنند به این معنی که مشخص است داده شما bool/int/string/date و... است
- و...
بدون کلاس های POJO/POCO برنامه شما استخوان ندارد انگار ژله است ! مشخص نیست ورودی چیست؟ خروجی چیست؟
مشخص نیست Type مقادیر چیست، مشخص نیست کجا غلط املائی دارید
شبیه این است که همه متغییرها را همیشه با نام های بی معنی a,b,c نام گذاری کنید!
شبیه این است که int/long/bool/date و... مهم نیستند، اصلا چرا ایجاد شده اند! من میخواهم کل برنامه ام را با متغییر string بنویسم!
و...
به نظر من از کلاس های POJO/POCO استفاده کنید
فقط در مواقعی که واقعا واقعا نیاز به شرایط Full-Dynamic دارید و هیچ اطلاعی از ساختار داده ورودی ندارید باید از آنها استفاده نکنید
مانند برنامه های داده کاوی ، برنامه های Channel-Manager ها یا Gateway ها که شاید در شرایط Dynamic برای قبول و عبور هر داده ای تولید شوند.
و آخر آنکه لطفا Javascript را الگو خود قرار ندهید
موفق باشید.